မင္းကုန္းသားၾကီး

သမၼာဓိ ဆိုသည္မွာ
မိမိရဲ႕ စိတ္ကေလး တည္ျငိမ္ျပီး ၾကည္လင္မွုရွိေနတာကို ေခၚတယ္ ။
စိတ္မခ်မ္းသာရင္ သမာဓိမျဖစ္ဘူး ။ သမာဓိ ရခ်င္တယ္ဆိုရင္
စိတ္ခ်မ္းသာမွု ရိွရမယ္ ။ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာ
တျခားမထင္နဲ႔ ။ ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေနတာပါ ။ ကုသိုလ္စိတ္
ျဖစ္မွစိတ္ခ်မ္းသာမယ္ ။ စိတ္ခ်မ္းသာမွ သမာဓိျဖစ္မယ္ ။
ကုသိုလ္စိတ္မျဖစ္ရင္ စိတ္ဆင္းရဲမယ္ ။စိတ္
ဆင္းရဲရင္ သမာဓိ မရနိုင္ဘူး ။ စိတ္ဆင္းရဲတယ္ဆိုတာဟာလည္း
ကိုယ့္ရပိုင္ခြင့္နဲ႔ ကိုယ္မေက်နပ္ရင္ စိတ္ဆင္းရဲတယ္ ။ မိမိရထားတဲ့
အခြင့္အေရး ၊ လာဘ္လာဘ ၊ စည္းစိမ္ဥစၥာကုိ အထင္ေသးေနရင္
စိတ္ဆင္းရဲတယ္ ။ စိတ္ဆင္းရဲလို႔ သမာဓိ မရတာ ။
ဓမၼဒူတ ရွင္ေဆကိနၵ

ဒါနျပဳရာ၌ ရိွရမည့္အဂၤါ (၆) ပါး….
(၁) မိမိမွာ သီလနွင့္ ျပည့္စံုျခင္း ။
(၂) အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကလည္း သီလနွင့္ ျပည့္စံုျခင္း ။
(၃) လွဴရန္ ၀တၳဳကလည္း စင္ၾကယ္ျခင္း ။
(၄) လွဴေနစဥ္ အခါကာလ၌ မိမိစိတ္ကို ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းစြာထားျခင္း ။
(၅) အက်ိဳးကို ဉာဏ္ ၊ သဒၶါတို႔နွင့္ သိျမင္သံုးသပ္ျပီးကာမွ လွဴဒါန္းျခင္း ။
(၆) အသိဉာဏ္ေရွ့ထားျပီး စိတ္ကိုေအးျမသန္႔ရွင္းစြာထားျခင္း ၊ အလွဴေၾကာင့္
အပူအပင္ေနာက္ဆံတင္းမွုမရိွျခင္း ။
တိပိဋကဓရ-ဓမၼဘ႑ဂါရိက
အဂၢမဟာပ႑ိတ
ဘဒၵနၲသိရိနၵာဘိ၀ံသ

* မုစလိနၵသတၱာဟ၌ ျမတ္ဗုဒၶက လုလင္ေယာင္ဖန္ဆင္းထားေသာ
နဂါးမင္းအား ဤသို႔ေဟာေတာ္မူခဲ့ေလ၏ …..
* သတၱ၀ါအေပါင္းတို႔ကို ထိပါးတတ္သည့္ ေဒါသ၏
ကင္းျခင္းသည္ ခ်မ္းသာ၏ ။
* ကာမဂုဏ္ငါးပါး၌ လိုက္စားတက္ျငိတတ္သည့္
ရာဂကင္းျခင္းသည္ အလြန္ခ်မ္းသာ၏ ။
* ငါဟူေသာ မာန္ရစ္ျခင္းကို ကြာ၍ သတၱ၀ါတို႔အား
မညွင္းဆဲဘဲ သည္းခံျခင္းသည္ အလြန္ခ်မ္းသာ၏ ။

*ငါနွင့္ငါသာ ၊ နုွိင္းစရာဟူ ၊ပညာမံုယို ၊ အရြယ္ပ်ိဳက ၊
မဆိုစေလာက္ ၊ မာန္ေဆာင္ေျမာက္၏ ။ *

* ေယာက္မသည္ ဟင္း၏အရသာကို မသိဘိသကဲ့သို႔ မိုက္သူသည္ အသက္ရွည္သမွ် ကာလပတ္လံုး
ပညာရွိကို ဆည္းကပ္ေစကာမူ သူေတာ္ေကာင္း တရားကို မသိနိုင္ ။
* လွ်ာသည္ ဟင္း၏အရသာကို သိဘိသကဲ့သို႔ သိၾကားလိမၼာသူသည္ တခဏမွ် ပညာရိွကို ဆည္းကပ္ရေစ
ကာမူ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို လွ်င္ျမန္စြာ သိနုိင္၏ ။
(ဓမၼမဒ)

သူမ်ားမုန္းေစေသာ ေၾကာင္း(၇) ပါး….
(၁) လာဘ္လာဘကို တပ္မက္ျခင္း ။
(၂) ကိုယ့္ကို အရိုအေသေပးေစလိုျခင္း ၊ အေလးဂရုျပဳေစလိုျခင္း ။
(၃) သူမ်ား အထင္ေသးမခံလိုျခင္း ၊ သူမ်ား အထင္ၾကီးေစလိုျခင္း ။
(၄)အကုသိုလ္ လုပ္ရာမွာမရွက္ျခင္း ။
(၅) အကုသိုလ္ လုပ္ရာမွာမေၾကာက္ျခင္း ။
(၆) ေလာဘ အရမ္းၾကီးုျခင္း ။
(၇) အယူမွားျခင္း ။
ဆရာေတာ္ရွင္ ေဆကိနၵ

ကုသိုလ္ျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း(၆)ပါး…..
(၁) အသင့္အတင့္ အမွန္အတိုင္း နွလံုးသြင္းျခင္း ။
(၂) သူေတာ္ေကာင္းတရား နာၾကားျခင္း ။
(၃) ဘုရားအစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားကို မီွ၀ဲဆည္းကပ္ျခင္း ။
(၄) မိမိ၏ ကိုယ္နွင့္စိတ္ကို ေကာင္းေအာင္ထားျခင္း ။
(၅) သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ေနရာ၌ ေနျခင္း ။
(၆) ေရွးေရွးဘ၀က ကုသိုလ္ေကာင္းမွုရိွျခင္း ။

ရဟန္းတို႔…..မခိုင္မာေသာ သစ္ပင္ကို ေလျပင္းမုန္တိုင္းသည္ နွိမ္နင္းနိုင္သကဲ့သို႔ သာယာ
တင့္တယ္ျခင္းကိုသာ အစဥ္ေတြးေတာ၍ေနေသာ ၊ ဣေျနၵတို႔ကို မေစာင့္ထိန္းေသာ ၊ အစားအစာ၌
အတုိင္းအရွည္ကို မသိေသာ ၊ ပ်င္းရိေသာ ၊ ၀ီရိယနည္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိေလသာမာန္သည္ နွိမ္နင္းနိုင္၏
ရဟန္းတို႔ ….ေက်ာက္ေတာင္ကို ေလျပင္းမုန္တိုင္းသည္ မနွိမ္နင္းနိုင္သကဲ့သို႔ မသာယာျခင္း
ကိုသာ အစဥ္ေတြးေတာ၍ေနေသာ ၊ ဣေျနၵတို႔ကို ေစာင့္ထိန္းေသာ ၊ အစားအစာ၌ အတုိင္းအရွည္ကို
သိေသာ ၊ သဒၶါတရားနွင့္ ျပည့္စံုေသာ ၊ လံု႔လရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိေလသာမာန္သည္ မနွိမ္နွင္းနိုင္
ဓမၼပဒ
( မဟာကာလ နွင့္ စူဠကာလ ၀တၳဳ )

ယခုအခါ ၊ လူလည္းျဖစ္လာ ၊
သာသနာလည္းထြန္းခိုက္ ၊ အျမိဳက္တရား ၊
ေဟာၾကားမည့္သူ ၊ လူလည္းမရွား ၊
သို႔ပါလ်က္သားနွင့္ မွ……
တရားမလိုက္ ၊ အမွားကို ၾကဳိက္ၾကလွ်င္ ၊
အမိုက္တကာ့ဗိုလ္မင္း ၊ အဖ်င္းတကာ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၊
အပါယ္ေလးလီ ၊ ျမစ္နဒီတြင္ ၊ ပလံုစီျမဳပ္လို႔ ၊
လူယုတ္ၾကီးေတြ ျဖစ္ခ်ိမ့္မည္ ။
စေလ ဦးပုည

န ဘိကၡေ၀ ဟိေနန အဂၢႆ ပတၱိ ေဟာတိ ၊
အေဂၢန ေခါ ဘိကၡေ၀ အဂၢႆ ပတၱိ ေဟာတိ ၊
ရဟန္းတို႔…. အညံ့စား လံု႔လ၀ီရိယျဖင့္ အျမတ္စား အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရိုးထံုးစံမရိွေခ် ။ အျမတ္စား လံုံ႔လ၀ီရိယျဖင့္သာ အျမတ္စား အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရိုးထံုးစံရိုေခ်၏ ။
( နိဒါန ၀ဂၢသံယုတ္ ၊ ၂၆၇ )

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ေဒ၀ဒတ္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဤသို႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေလ၏
- မေကာင္းမွုကို ျပဳေလ့ရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ပစၥဳပၸန္ဘ၀၌လည္း ပူပန္ရ၏ ။
- တမလြန္ဘ၀၌လည္း ပူပန္ရ၏ ။
- ပစၥဳပၸန္ ၊ တမလြန္ နွစ္ခုလံုး ပူပန္ရ၏ ။
- ငါသည္ မေကာင္းမွုကို ျပဳမိျပီဟု သိသည္နွင့္ တျပိဳင္နက္ ပူပန္ရ၏ ။
- တမလြန္ျဖစ္ရာ အပါယ္ဘံု၌ကား ထို႔ထက္ပို၍ ပူပန္ရ၏ ။

ပ်က္တာကို ျပင္ ၊ ေပ်ာက္လွ်င္ရွာေဖြ ၊
သံုးေလမွ်ရံု ၊ ဉာဏ္ထံုသူအား ဦးမထား ၊
ေလးပါးၾကီးပြားေၾကာင္း ။
ပ်က္တာမျပင္ ၊ ေပ်ာက္လွ်င္မရွာ ၊
ဗလပြသံုး ၊ ဉာဏ္ထံုသူအား အမွဴးထား ၊
ေလးပါးပ်က္ဆီးေၾကာင္း ။
ရေအာင္ျပဳလုပ္ ၊ သိမ္းထုတ္လံုေအာင္ ၊
သံုးစြဲမွ်ရံု ၊ ေပါင္းတံုမိတ္ေကာင္း ၾကီးပြားေၾကာင္း ၊
ေကာင္းေကာင္းမွတ္ၾကပါ ။

အနတၱပုစၧက ျဗဟၼက အက်ိဳးမရိွေၾကာင္းတရားကို ေဟာၾကားရန္ ေတာင္းဆိုသျဖင့္
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အက်ိဳးမရိွေၾကာင္းတရား (၆)ပါးကို
ေအာက္ပါအတိုင္း ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေလ၏-
(၁) အိပ္ရာက ေနျမင့္မွ ထျခင္း ။
(၂) ပ်င္းရိဖင့္ေနွးျခင္း ။
(၃) ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္း ။
(၄) ေသာက္စားမူးရစ္ေနျခင္း ။
(၅) တစ္ေယာက္တည္း ခရီးသြားျခင္း ။
(၆) သူ႔ သားမယားအိမ္ ၀င္ထြက္ သြားလာ ၊
သူ႔ သားမယားနွင့္ ဆက္ဆံျခင္း ။

ျမတ္စြာဘုရား နွင့္ ေလာကဓံ
ျမတ္ဘုရားပင္ ၊ ေလာကဓံတရားကို
ေရွာင္ရွားမရ ၊ ေတြ႔ရတယ္ ။
ပဥၨသာလာမွာ ၊ ဆြမ္းခံမရလို႔
ပီတီမွ်နွင့္ ၊ ၀မ္း၀ခဲ့တယ္ ။
ေ၀ရဥၨမွာ ၊ ဆြမ္းခံမရလို႔
ဂ်ံဳၾကမ္းမွ်နဲ႔ ၊ မွ်တခဲ့တယ္ ။
နာဂမေထရ္ ၊ လမ္းခဲြၾကြလို႔
ဗုဒၶတစ္ပါးတည္း ၊ က်န္ဘူးတယ္ ။
ေမဃီယမေထရ္ ၊ လမ္းခြဲၾကြလို႔
ဗုဒၶတစ္ပါးတည္း ၊ က်န္ဘူးတယ္ ။
ေကာသမၼီျပည္မွာ ၊ သံဃာကဲြလို႔
ပလလဲေတာမွာ ၊ ဧကစာက်င့္တယ္ ။
စီဥၨမာ ၊ သုနၷရီ ၊ မာဂ႑ီမ်ားက
မုသားလုပ္ျပီး ၊ မမွန္စြပ္စြဲတယ္ ။
ဗုဒၶျမတ္စြာ ၊ သည္းခံေခ်ပလို႔
နိိိနၵေလာကဓံ ၊ ေအာင္လံရတယ္ ။
ေက်ာ့ေအာင့္ခါးနာ ၊ ဘုရားမွာဆိုက္လို႔
ေဒ၀ဒတ္မိုက္ေၾကာင့္ ၊ ေသြးစိမ္းတည္တယ္ ။
ေ၀ဠဳ၀ရြာ ၊ ေနစဥ္တြင္းက
ထန္ျပင္းေရာဂါ ၊ ျဖစ္ေသးတယ္ ။
ဗရိတ္နိဗၺာန္ ၊ စံခါနီးမွာ
ယိုစီးေသြးသြန္ ၊ ၀မ္းနာေသးတယ္ ။
ထိုေရာဂါမ်ား ၊ ရွူမွတ္ပြား
ဘုရားသည္းခံ ၊ ပယ္နိုင္တယ္ ။
အဲဒါေၾကာင့္…နင္လားဟဲ့ ေလာကဓံ ၊ ေအာင္ပြဲခံ
ေအာင္လံလႊင့္စို႔ကြယ္ ။
လကၤာ……..အရွင္ျမတ္ေညာင္ကန္အရွင္ဣနၵက

လူတစ္ေယာက္ ဘာလုပ္ေနသည္ကို သူဘာလုပ္ေနပါသည္ဟု
ေျပာသျဖင့္မသိရ သူု၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားျဖင့္သာ သိရ၏ ။

လုပ္ငန္းတစ္ခု ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အေျခခံလိုအပ္ေသာဣဒိၶပါဒ္ (၄) ပါး…..
(၁) ခိုင္မာေသာ ရည္မွန္းခ်က္ ရိွရမည္ ။
(၂) မဆုတ္နစ္ေသာ ၾကိဳးပမ္းမွု ရိွရမည္ ။
(၃) စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာရမည္ ။
(၄) လံုေလာက္ေသာ ဉာဏ္ပညာ ရိွရမည္ ။

*ခ်မ္းသာလိုလွ်င္ သူမ်ားအထင္ေသး ခံရမွာ မေၾကာက္ပါနွင့္*

ပူေဆြးေသာကငွက္မ်ား သင့္ေခါင္းေပၚကေန ျဖတ္သန္း ပ်ံသန္းသြားျခင္းကို
သင္္လံုး၀တားဆီးနိုင္မည္မဟုတ္ ။ သို႔ေသာ္ သင့္ေခါင္းေပၚတြင္ အသိုက္ေဆာက္
အေျခခ်မေနေကာင္းကား သင္တားဆီးနုိင္သည္ ။

ေလာက၌ အမွားလံုး၀ မက်ဴးလြန္ခဲ့ဘူးျခင္း သူဟူ၍မရိွ
အမွားမက်ဴးလြန္ခဲ့ဘူးသူသည္ ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ကိုင္ခဲ့ဘူးသူ
သာျဖစ္သည္။ အမွားတကာ့အမွားထဲတြင္ ထိုသို႔ဘာတစ္ခုမွ
မလုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးသူသာလွ်င္အၾကီးမားဆံုး အမွားျဖစ္သည္ ။